Stanisław Królak

26.01.1931 - 31.05.2009




Stanisław Królak (ur. 26 stycznia 1931 w Warszawie, zm. 31 maja 2009) – polski kolarz szosowy, trener kolarski. Pierwszy polski zwycięzca Wyścigu Pokoju w 1956.

W karierze sportowej reprezentował stołeczne kluby Sarmatę i Legię. W 1961 ukończył Studium Pomaturalne przy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Początkowo pracował jako instruktor i trener kolarski w klubach Gwardia, Legia, Polonia, Sarmata, Spójnia. W 1949 pierwszy raz wziął udział w zawodach kolarskich i wygrał wyścig o „Puchar Życia Warszawy”. W 1952 wystartował pierwszy raz w Wyścigu Pokoju.

Inne osiągnięcia:

  • dwukrotny indywidualny mistrz Polski w wyścigu ze startu wspólnego w latach 1952 i 1955, wicemistrz z 1953, brązowy medalista z 1958,
  • czterokrotny drużynowy mistrz Polski w wyścigu ze startu wspólnego w latach 1950, 1953, 1954 i 1955,
  • indywidualny mistrz Polski w wyścigu górskim w 1952,
  • indywidualny mistrz Polski w wyścigu przełajowym w 1955,
  • dwukrotny drużynowy mistrz Polski na torze na 4000 m na dochodzenie w latach 1950 i 1954,
  • uczestnik mistrzostw świata w wyścigu szosowym w latach 1953, 1955 i 1958,
  • siedmiokrotny uczestnik Wyścigu Pokoju: 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1958 i 1961,
  • pięciokrotny uczestnik Wyścigu Dookoła Polski: 1953, 1955, 1956, 1958, 1960,
  • odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, wyróżniony tytułem Sportowca 30-lecia PRL, Zasłużony Mistrz Sportu, w 2008 r. odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Stanisław Królak był natchnieniem dla wielu pokoleń kolarzy.